ساعت های آب فیل چگونه کار می کنند؟ شاید جالب ترین ساعت آبی الجزاری، ساعت فیل باشد.
ساعت فیل یکی از افراطی ترین نمونه ها در نوع خود است که با جلوه های بصری رنگارنگ خود با قرار دادن فیگورهای مختلف در ترکیب بندی مناسب و کار هماهنگ بسیاری از مکانیسم ها در یک سیستم واحد ایجاد شده است.
ساعت فورتیس قدیمی از بهترین ساعت های موجود در چند دهه اخیر بوده و طرفداران زیادی داشت.
ساعت 2 و نیم متری روز را به 24 قسمت مساوی تقسیم می کند و هر نیم ساعت علامت خود را می دهد، این ساختار پیچیده با سیستم شناور کار می کند.
منشی روی پشت فیل هر نیم ساعت را با کشیدن خودکار خود روی نمودار نشان می دهد.
برای تمایز بین نیم ساعت و ساعت کامل، شکلی روی فیل دست راست خود را در ساعت کامل و دست چپ خود را در نیم ساعت بالا می برد.
وقتی این استراحت نیم ساعته تمام شد، با کمک طناب، یک کره از برج باقی می ماند، کره شروع به حرکت تمام ارقام قرار داده شده روی ساعت می کند.
پرنده ای می چرخد، مرد بالای برج دست هایش را بالا می گیرد، دو مار به سمت پایین حرکت می کنند.
در نهایت وقتی کاتب روی گردن فیل با دست چپش با دست راست به شیپور ضربه می زند، مکانیسم برای قسمت نیم ساعت دیگر به حالت اولیه تبدیل می شود.
ساعت آفتابی که برای تعیین زمان‌های روز در زمان‌هایی که ساعت‌های مکانیکی هنوز وجود نداشتند یا فراگیر می‌شدند استفاده می‌شد.
وسیله‌ای ساده متشکل از شفتی بود که با نشانگرهای حک شده روی صفحه‌ای که معمولاً از سنگ یا فلز ساخته می‌شد سایه می‌اندازد. اولین نمونه شناخته شده به مصریان باستان و سوم می رسد.
این ساعت که در زمان توتموسیس ساخته شده، هنوز در موزه برلین است.
نمونه دیگر قبل از قبل از میلاد، دستگاهی است که توسط ستاره شناس کلدانی، Berossus در سال 300 قبل از میلاد ساخته شده است که از یک نیمکره با صورت داخلی مدرج و یک شفت در وسط ساخته شده است.
