عوامل ساینده، علیرغم اثر موثرشان در خمیردندان، جزء مواد فعال محسوب نمی شوند زیرا خطر پوسیدگی دندان یا بیماری لثه را کاهش نمی دهند.
با این حال، نقش آنها در خمیر دندان میسویک توتال 8 مهم است، زیرا به از بین بردن بقایای مواد غذایی و لکه های سطحی از روی دندان کمک می کنند.
مصریان و رومیان باستان خمیر دندان خود را با استفاده از پوسته تخم مرغ خرد شده یا پوست صدف به عنوان مواد ساینده تهیه می کردند.
مواد ساینده ظریف و بهداشتی امروزی کربنات کلسیم، سیلیکاژل خشک شده و اکسیدهای آلومینیوم هیدراته هستند، موادی که بدون آسیب رساندن به مینای دندان، سطح دندان را صاف و صیقلی می کنند.
در هنگام مسواک زدن، خوب است وجود آنها را در خمیردندان ها به خاطر بسپارید و از فشار دادن بیش از حد مسواک به دندان ها خودداری کنید تا به مینای دندان آسیب نرساند و حاشیه لثه ملتهب نشود.
فلوراید و ساینده ها به تمیز کردن و محافظت از دندان ها کمک می کنند، اما مطمئناً طعم خوبی ندارند، به همین دلیل است که خمیردندان ها دارای طعم دهنده هستند.
طعم خمیردندان ها معمولاً از شیرین کننده هایی مانند ساخارین یا سوربیتول می آید، موادی با طعم شیرین که با شکر متفاوت هستند.
همانطور که وب سایت منطقه Piedmont گزارش داده است، در واقع وجود شکر در خمیردندان ممنوع است زیرا باعث پوسیدگی دندان می شود.
مرطوب کننده ها موادی هستند که از خشک شدن خمیر دندان و تشکیل توده جلوگیری می کنند، به عنوان مثال، سوربیتول هم طعم دهنده و هم مرطوب کننده است و به همین دلیل در میان ترکیبات بسیاری از خمیردندان ها وجود دارد.
وظیفه آن به دام انداختن آب در محصول است به طوری که وقتی از لوله خارج می شود قوام دلپذیر و همگنی داشته باشد.
سایر مرطوب کننده ها، علاوه بر سوربیتول، گلیکول و گلیسیرین هستند.
مواد شوینده هنگام مسواک زدن خمیر دندان را زیبا و کف می کنند، یکی از رایج ترین مواد شوینده در خمیردندان ها سدیم لوریل سولفات است.
