عصاره موسیر در برابر میکروب‌ها در pH 8-4 فعال بود.
فعالیت نسبی عصاره موسیر در دمای 7- تا 121 درجه سانتی گراد 88 تا 100 درصد بود.
عصاره موسیر تنها در دی متیل سولفوکسید، دی متیل فرمامید و آب محلول بود. آنزیم ها و شوینده های مورد استفاده در این مطالعه تاثیری بر فعالیت ضد میکروبی عصاره آبی موسیر نداشتند.
فعالیت ضد میکروبی نسبی در زمان انکوباسیون یک ساعت تا 6 مانت 94 تا 100 درصد بود.
موسیر خشک در ترشی برای افزایش طعم تندی آن مفید می باشد.
نتیجه گیری: در این مطالعه خواص ضد میکروبی موسیر برای کشف یک آنتی بیوتیک جدید مورد بررسی قرار گرفت.
بر این اساس ترکیب ضد میکروبی می تواند دارویی موثر برای درمان درماتومایکوزیس و سایر بیماری های عفونی باشد.
کلمات کلیدی: Allium ascalonicum، ضد میکروبی، MIC، خصوصیات.
با توجه به پیدایش مقاومت میکروارگانیسم ها به آنتی بیوتیک ها، بررسی عوامل ضد میکروبی جدید همواره یکی از دغدغه های اصلی جامعه پزشکی بوده است.
ادویه ها و گیاهان برای هزاران قرن توسط بسیاری از فرهنگ ها برای افزایش طعم و عطر غذاها استفاده شده است.
فرهنگ‌های اولیه همچنین ارزش استفاده از ادویه‌ها و گیاهان را در نگهداری غذاها و ارزش دارویی آنها تشخیص دادند.
آزمایش‌های علمی از اواخر قرن نوزدهم، خواص ضد میکروبی برخی ادویه‌ها، گیاهان و اجزای آنها را ثبت کرده‌اند.
1،2 مطالعات در دهه گذشته تأیید می‌کنند که رشد باکتری‌ها، مخمرها و کپک‌های گرم مثبت و گرم منفی مواد غذایی را می‌توان مهار کرد.
سیر، پیاز، دارچین، میخک، آویشن، مریم گلی و سایر ادویه ها. اثرات وجود این ادویه ها در محصولات غذایی مانند ترشی، نان، برنج و فرآورده های گوشتی قابل مشاهده است. محتوای چربی، پروتئین، آب و نمک غذا بر مقاومت میکروبی تأثیر می گذارد.
بنابراین، مشاهده می‌شود که سطوح بالاتری از ادویه‌ها برای مهار رشد در غذا نسبت به محیط‌های کشت ضروری است.
