چای کوهی خشک شده یکی از محبوب ترین نوشیدنی ها در سراسر جهان است و تاریخچه آن به هزاران سال قبل باز می گردد. اولین اشارات به نوشیدن چای در حدود 2737 قبل از میلاد بوده و از چین سرچشمه گرفته است.
جایی که افسانه ها حاکی از آن است که چند برگ از گیاه Camellia Sinensis در فنجان آب گرم امپراتور Shen Nung افتاد. او از طعم عالی و خواص دارویی این نوشیدنی شگفت زده شد و در نتیجه چای متولد شد.
مواد دیگری مانند زنجبیل، پرتقال و نعناع در سال‌های بعد به آن اضافه شد و سبک‌های مختلفی از آماده‌سازی برای تولید چای تیره‌تر از سفید تا سبز و سیاه ظاهر شد.
آنچه به دنبال آن بود جهانی شدن چای بود که در تبت، ژاپن، اروپا، هند، روسیه و آمریکای شمالی رایج شد. امروزه، چای همچنان محبوب است و در حال حاضر به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته و به عنوان دارای فواید سلامتی بسیاری شناخته شده است.
چای حاوی آنتی اکسیدان هایی به نام فلاونوئیدها است که در غذاهای گیاهی یافت می شود. چای حاوی نوع خاصی از فلاونوئید به نام پلی فنول است که یکی از قوی ترین آنتی اکسیدان هاست.
آنتی اکسیدان ها به از بین بردن ترکیبات مخرب در بدن به نام رادیکال های آزاد کمک می کنند که با آسیب رساندن به پروتئین ها، DNA و لیپیدها، سلول های ما را بیش از حد بار می کنند. الکل، سیگار و آلودگی همگی می توانند باعث افزایش سطح رادیکال های آزاد شوند.
به طور معمول، بدن می‌تواند رادیکال‌های آزاد را کنترل کند، اما اگر تعدادشان خیلی زیاد باشد، بدن نمی‌تواند این رادیکال‌ها را ادامه دهد. به گفته جنیفر بومن، متخصص تغذیه قلب UCHealth، چای سبز ممکن است به دلیل محتوای فلاونوئید بالا برای قلب مفید باشد، که ممکن است آسیب اکسیداتیو به سلول ها را کاهش دهد.
بومن می‌گوید: «چای ممکن است با مهار لخته‌های خون، شل کردن رگ‌های خونی و بهبود سطح کلسترول از قلب محافظت کند.
مزایای سلامتی نوشیدن چای های مختلف ممکن است کمی متفاوت باشد. چای سیاه معمولا دارای بالاترین میزان کافئین است و می تواند خطر سکته مغزی را کاهش دهد و چای سفید قوی ترین خواص ضد سرطانی را دارد.
چای سبز اغلب دارای بالاترین غلظت پلی فنول ها است و ممکن است با رشد برخی سرطان ها تداخل کند، خطر ابتلا به اختلالات عصبی مانند بیماری آلزایمر را کاهش دهد، خطر سکته مغزی را کاهش دهد و کلسترول را بهبود بخشد.
